هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
وقتی خواندن مثنوی مولای روم عادت هر شب من شد، فکر نمی کردم تاثیرات ژرف آن به سادگی در من پدیدار شود . جای شگفتی بود ،با هر داستان معنوی ، سفر روحی من آغاز می شد و درست شبیه همان حادثه در زندگی من اتفاق می افتاد تا با گوشت و پوست و استخوانم آمیخته شود تا معانی عمیق حیات جاودان در من ریشه بدواند.
دیگرسو - اسم وبلاگم - نام زندگی دیگر من است که ورای زندگی عادی و پوچی و پوسیدگی آن جریان دارد و مولوی یکی از بنیانگذاران این حیات روحانی در من است .
کثرت استعمال آیات و روایات و احادیث در مثنوی شریف ، گویای الهام پذیری وی از منابع متعالی وحی و عصمت است بطوری که خواندن اشعار حتی اگر به طور کامل درک نگردد ، به طور غیرمستقیم در روح و جان شما اثرگذار است. جالب تر آنکه با نگاه دوباره به اشعار ، مفاهیم تازه و عمیق تری دریافت خواهید کرد و گرد کهنگی بر آن نخواهد نشست. هر داستان ساده اما پرمعنا و چند لایه مثنوی می تواند تولد دوباره ی هر یک از ما باشد .
این چند سطر را بنده ی حقیر خطاب به یکی از دوستان نوشتم که مولانا را شایسته ی این نام نمی دانستند. حدیثی از یکی از معصومین نقل شده که می فرماید : انسان دشمن چیزهایی است که نمی داند.
من به شما دوست عزیزم توصیه می کنم که از مولوی ، (مولانا ، مولای رومی ، جلال الدین یا به هر اسم دیگری که او را می شناسید ) نترسید . با خواندن اشعارش کافر نمی شوید. پا را از مقدمه ی مثنوی فراتر بگذارید که حداقل با دانش و آگاهی او را نفی کنید.
مولوی متعلق به کسانی است که او را شناختند.
این حکایت ها را حتما بخوانید :
http://molana.awardspace.com/viewforum.php?f=3&sid=f2a89efe4a25cdfd5092ed82ff6467c3
این هم لینک شش دفتر مثنوی معنوی برای شما دوست عزیز :
http://fa.wikisource.org/wiki/مثنوی_معنوی
