[ و در خبر ضرار پسر ضمره ضبابى است که چون بر معاویه در آمد و معاویه وى را از امیر المؤمنین ( ع ) پرسید ، گفت : گواهم که او را در حالى دیدم که شب پرده‏هاى خود را افکنده بود ، و او در محراب خویش بر پا ایستاده ، محاسن را به دست گرفته چون مار گزیده به خود مى‏پیچید و چون اندوهگینى مى‏گریست ، و مى‏گفت : ] اى دنیا اى دنیا از من دور شو با خودنمایى فرا راه من آمده‏اى ؟ یا شیفته‏ام شده‏اى ؟ مباد که تو در دل من جاى گیرى . هرگز جز مرا بفریب مرا به تو چه نیازى است ؟ من تو را سه بار طلاق گفته‏ام و بازگشتى در آن نیست . زندگانى‏ات کوتاه است و جاهت ناچیز ، و آرزوى تو داشتن خرد نیز آه از توشه اندک و درازى راه و دورى منزل و سختى در آمدنگاه . [نهج البلاغه]

دیگرسو

مرگ(جمعه 88 آذر 27 ساعت 6:39 عصر )

مرگ همیشه در کمین است....

هنگامی که اقتدار جنگجویی را از پا درمی آورد، مرگ او را می رباید.

بنابراین بدون اقتدار به سرزمین ناشناخته قدم گذاشتن ، ابلهانه است. آدم فقط با مرگ روبرو می شود.

سفر به دیگرسو- کارلوس کاستاندا

» کوثر یاری
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

می خواستم ...
.
...
هر چه تو می پراکنی...
گرگ بیابان
چقدر ...؟
[عناوین آرشیوشده]